Diederik Burgersdijk heeft de stilistische en structurele aspecten van de Historia Augusta geanalyseerd, een laat-antieke verzameling van Romeinse keizerbiografieën (waarin de keizers van Hadrianus tot Diocletianus, 117 – 284 b.c., worden beschreven). Uit de studie blijkt dat er aanzienlijke verschillen zijn tussen de verschillende delen van het werk, wat wijst op het gebruik van verschillend bronnenmateriaal en tevens op de totstandkoming van het werk in meer redacties. Dit is een belangrijke aanvulling op de revolutionaire these van Dessau in 1889 dat het werk niet door zes verschillende auteurs is geschreven, zoals de auteursnamen die de boeken begeleidden eeuwenlang deden vermoeden.